Cześć!
Nieodłącznym elementem prawidłowo wykonanej ściany fundamentowej jest hydroizolacja. Sposób jej wykonania opisałem w artykule [B023] Hydroizolacja fundamentów. Jeśli wykonanie hydroizolacji poziomej masz już za sobą to przejdźmy dalej: do wykonania ścian.
Ściany fundamentowe
Ściany fundamentowe można wykonać na kilka różnych sposobów. Jedne są bardziej popularne, inne mniej. Pomimo tego na początek chciałbym Cię krótko zapoznać z kilkoma najważniejszymi sposobami, tak abyś wiedział dlaczego projekt narzuca Ci takie lub inne rozwiązanie.
Rodzaje ścian fundamentowych
- Ściany monolityczne żelbetowe – są to ściany wykonane jako betonowe ze zbrojeniem, stanowiące jedność z ławą fundamentową. Ich wykonanie jest kosztowne ze względu na dużą ilość potrzebnego betonu, stali, szalunków i pracy. Obecnie rzadko spotyka się je w budownictwie jednorodzinnym. Najczęściej stosowane są w większych i podpiwniczonych budynkach. Ich charakterystyczną cechą jest wysoka sztywność całego fundamentu. Jest to duża zaletą w przypadku gdy grunty mają małą nośność i istnieje ryzyko nierównomiernych osiadań. Mimo to, obecnie w takich sytuacjach najlepszym wyborem będzie wykonanie płyty fundamentowej.
Elementy ścian żelbetowych takie jak słupy, trzpienie mogą też występować pojedynczo lub w połączeniu ze ścianą murowaną. - Ściany z pustaków szalunkowych – są elementem pośrednim pomiędzy ścianą żelbetową a murowaną. Wykonane są ze specjalnych pustaków, czyli bloczków pustych w środku. Umożliwia to murowanie ściany a następnie ułożenie w niej zbrojenia i zabetonowanie. W przeciwieństwie do ścian żelbetowych nie wymagają one szalunków. Stosowane są głównie w budynkach z piwnicą, ponieważ dzięki zbrojeniu mogą bezpiecznie znieść napór gruntu.
- Ściany murowane – są to ściany murowane z pojedynczych elementów takich jak cegła, kamienie, bloczki silikatowe lub betonowe (uwaga: nie można wykonywać ich z cegły dziurawki). W dzisiejszym budownictwie ściany fundamentowe murowane z bloczków betonowych są najpopularniejszym i najtańszym rozwiązaniem. Stosuje się je zarówno w budownictwie jednorodzinnym jak i wielorodzinnym i wielu innych miejscach. Najprawdopodobniej właśnie takie rozwiązanie znajduje się w projekcie Twojego domu zatem przyjrzyjmy mu się bliżej.
Ściany fundamentowe z bloczków betonowych
Dobór materiałów
Ściana fundamentowa jest elementem konstrukcyjnym budynku, a zatem jej wytrzymałość jest określona w projekcie budowlanym. Nie ma potrzeby abyś samodzielnie dobierał odpowiedni materiał. Na wytrzymałość ściany z bloczków betonowych składa się wytrzymałość samego bloczka oraz zaprawy. Powszechnie stosuje się bloczki o wytrzymałości na ściskanie 15MPa lub 20MPa oznaczone odpowiednio B15 lub B20. Do tego stosuje się zaprawę, której wytrzymałość (marka) również jest określona w projekcie, np. M7.
Należy tu zaznaczyć, że do murowania ścian fundamentowych należy używać wyłącznie zaprawy cementowej, a nie cementowo-wapiennej. Dodatek wapna do zaprawy ułatwia murarzom pracę (poprawia urabialność zaprawy), ale jednocześnie umożliwia nadmierne wchłanianie wody przez wapno i całą ścianę. Lepiej tego unikać nawet pomimo zastosowania później hydroizolacji. Jako zamiennik wapna stosuje się często specjalne plastyfikatory poprawiające urabialność. Oczywiście możliwe jest też kupienie gotowej zaprawy w workach.
Wymiary ściany fundamentowej
Wysokość ściany fundamentowej określona jest w projekcie budowlanym. Zazwyczaj jest to około 30-50cm powyżej poziomu przyległego terenu. Oprócz tego projekt zawiera szerokość ściany. Dzięki różnemu ustawieniu bloczków można uzyskać różne szerokości dostosowane do potrzeb.
Bloczki betonowe mają najczęściej te same typowe wymiary około: 38cm długości, 25cm szerokości i 12-14cm wysokości. Najczęściej muruje się z nich ściany o szerokości 25cm. Jest to idealna podstawa pod ścianę parteru np. z gazobetonu o grubości 24cm. Czasem jednak zdarza się, że konieczne jest wykonanie szerszych ścian, np. pod ścianę a pustaków ceramicznych o grubości 40cm lub pod kominy. W takim wypadku bez problemu można murować z tych samych bloczków ścianę o szerokości 38cm. Sporadycznie zdarza się, że potrzebna jest bardzo wąska ściana fundamentowa (np. pod drobne elementy architektoniczne) i wtedy bloczki można ustawić tak, aby uzyskać ścianę o szerokości 12-14cm.
Jak poprawnie wykonać ściany fundamentowe z bloczków betonowych
Dla sprawnej ekipy budowlanej wymurowanie ściany fundamentowej to przysłowiowa „bułka z masłem”. Niestety i tu zdarzają się błędy. Aby ich uniknąć podpowiem Ci na co zwrócić uwagę i w jaki sposób sprawdzić, czy wykonawca przyłożył się do swojej pracy.
Kontrola materiałów
- Sprawdzenie bloczków – bloczki betonowe dowożone są na budowę na paletach. Niezależnie od tego, czy dostawa materiałów jest po stronie inwestora czy wykonawcy musisz sprawdzić klasę wytrzymałości bloczków. Każda paleta z bloczkami powinna zawierać karteczkę z danymi producenta i podaniem właśnie wytrzymałości wyrobu. Wytrzymałość nie może być mniejsza niż ta określona w projekcie.
Jeżeli zamówienie materiałów leży po Twojej stronie to sprawdź, czy palety są do zwrotu, czy też nie. Palety zwrotne stanowią istotny koszt, którego należy pilnować. - Sprawdzenie zaprawy – gdy kupujesz zaprawę w workach to zasada sprawdzenia jest podobna jak w przypadku bloczków. Wytrzymałość (marka) opisana na opakowaniu powinna być zgodna z projektem lub odrobinę wyższa. Sprawdź też, czy worki nie są zawilgocone i zapewnij ich przechowywanie w suchym miejscu. W przypadku zaprawy przygotowanej na budowie sprawdzenie wytrzymałości jest praktycznie nie możliwe (wykonawca powinien wiedzieć jakiej proporcji piasku, cementu i wody użyć aby uzyskać właściwą wytrzymałość). Jedyne co możesz zrobić to zwrócić uwagę na składniki tej zaprawy:
-
- Cement – dobór cementu jest dość złożonym zagadnieniem ale na to chwilę przyjmijmy kilka uproszczeń. Bez zbędnej teorii podpowiem Ci jaki cement najlepiej wybrać do murowania. Po pierwsze: rodzaj cementu – najlepiej cement portlandzki (oznaczenie CEM I), ewentualnie cement wieloskładnikowy (CEM II). Po drugie: klasa wytrzymałości – wystarczająca jest najniższa klasa o oznaczeniu 32,5; ewentualnie droższa i mocniejsza 42,5. Po trzecie: szybkość wiązania – dostępne są cementy o normalnej wytrzymałości wczesnej (oznaczenie N) lub o podwyższonej wytrzymałości wczesnej (R). W praktyce nawet cement o najniższych parametrach będzie wystarczający do przygotowania zaprawy na potrzeby domu jednorodzinnego. Warto dopłacić jedynie do podwyższonej wytrzymałości wczesnej – umożliwi to szybsze murowanie ścian. Dobrym wyborem będzie cement, którego oznaczenie na worku będzie wyglądało np. tak: CEM I 32,5 R.
- Piasek – grubość ziaren piasku użytego do wykonania zaprawy ma spory wpływ na łatwość murowania. Najlepszy jest piasek o uziarnieniu 0-2mm. Niestety nie zawsze w Twojej okolicy jest dostępny dobry piasek, a koszt jego sprowadzenia może być bardzo duży. Gdy tak się zdarzy to lepszym wyborem będzie zakup gotowej zaprawy. Jeżeli jednak piasek jest dostępny to najważniejsze, aby przed użyciem zawsze był on przesiany przez sito. Dzięki temu odrzucone zostaną większe zanieczyszczenia i kamienie.
- Woda – każda woda z wodociągu powinna bez problemu być odpowiednia do przygotowania zaprawy.
- Wapno lub plastyfikatory – obydwa te dodatki mają za zadanie poprawić urabialność zaprawy, czyli ułatwić pracę wykonawcy. Niestety w przypadku murowania ścian fundamentowych mamy tu pewne ograniczenia. Zaprawa z dodatkiem wapna jest najlepszym rozwiązaniem, ale nadaje się tylko do murowania ścian nie narażonych na zawilgocenie. Czyli należy jej unikać do ścian fundamentowych. Teoretycznie taką samą funkcję co wapno pełnią plastyfikatory, ale to tylko pozory. Dodanie plastyfikatora daje podobny efekt co wapna, czyli poprawia urabialność, ale w zupełnie inny sposób – poprzez napowietrzenie mieszanki. A to z kolei powoduje spadek jej wytrzymałości. Murowanie samą zaprawą cementową jest bardzo trudne i prawdopodobnie wykonawca nie będzie chciał się tego podjąć Jakie jest zatem rozwiązanie? Należy wybrać po prostu „mniejsze zło' czyli zaprawę z dodatkiem plastyfikatora, ewentualnie o wyższej wytrzymałości niż zakłada projekt.
Kontrola wykonawstwa
- Ściana musi znajdować się dokładnie na środku ławy fundamentowej. Innymi słowy: oś (czyli środek grubości) ściany musi się pokrywać z osią ławy fundamentowej. Jest to bardzo ważne z punktu widzenia równomiernego przenoszenia obciążeń. Jak to sprawdzić? Za pomocą sznurka rozpiętego na ławach ciesielskich. Tak samo jak wcześniej sprawdzałeś, czy ława fundamentowa jest wykonana w osi konstrukcyjnej wyznaczonej przez geodetę, tak samo teraz sprawdzisz, czy ściana znajduje się we właściwym miejscu. Sprawdzenia możesz dokonać od razu po pojawieniu się pierwszej warstwy bloczków. Więcej o tym zagadnieniu znajdziesz w poprzednich artykułach: [B020] Geodezyjne tyczenie budynku, [B022] Ławy fundamentowe.
- Murowanie ściany zawsze rozpoczyna się od narożników. Na ich wymurowanie poświęca się najwięcej czasu aby były dokładnie w osi i idealnie w pionie. Dzięki temu w następnej kolejności można rozciągnąć pomiędzy narożnikami sznurek i wzdłuż prostej murować ścianę „od sznurka”. W przypadku samych narożników sprawdź za pomocą poziomicy ich pionowość i położenie zgodnie z powyższym punktem. Jeżeli trafisz na ekipę, która rozpoczyna murowanie ścian od środka to od razu się z nimi pożegnaj. Ewidentnie nie wiedzą co robią.
- Pionowość ścian na środku długości. Jak już wiesz narożniki muruje się dokładnie do pionu. Środkową część długiej ściany (pomiędzy narożnikami) muruje się zwykle „do sznurka” czyli dokładając kolejne bloczki nie do poziomicy, a do linii wyznaczonej przez rozciągnięty sznurek. Ta metoda obarczona jest niedokładnością wynikającą z ruchów sznurka pod wpływem wiatru. Im dłuższa i wyższa ściana, tym większe będzie finalne odchylenie na jej szczycie. Dlatego drugim ważnym miejscem, gdzie należy sprawdzić pionowość ściany jest właśnie środek jej długości.
- Grubości spoin (czyli połączeń pomiędzy bloczkami wykonanych z zaprawy). Zaprawa łącząca poszczególne bloczki betonowe musi mieć odpowiednia grubość. Nie może być ona zbyt mała, ani zbyt duża. Przyjmuje się, że najlepsza mieści się w granicach 10-15mm zarówno dla spoin poziomych jak i pionowych.
- Wypełnienie i wykończenie spoin. Wszystkie spoiny muszą być całkowicie wypełnione zaprawą. Jest niedopuszczalne pozostawienie pustych miejsc. Ponadto po obu stronach muru spoiny muszą być gładkie i wyrównane do powierzchni całego muru. Niedopuszczalne jest tworzenie spoin poszarpanych, wklęsłych, albo takich z których zaprawa się wylewa. Mur musi być możliwie najbardziej gładki, aby można było później nałożyć na niego w prawidłowy sposób hydroizolację.
- Podczas murowania ścian należy uważać, aby nie postawić zbyt dużo warstw na raz. Bloczki betonowe są ciężkie, a świeża zaprawa dość miękka. Świeży mur wyższy niż 5-6 warstw może się przechylić i zniekształcić. Dlatego prace należy prowadzić etapowo, po np. 4 warstwy na raz.
- Wiązanie murarskie – pojęcie to oznacza, że każda kolejna warstwa bloczków musi być przesunięta względem poprzedniej, najlepiej o ½ długości (co najmniej ¼ długości). Dzięki temu spoiny pionowe nie pokrywają się na wysokości, a bloczki są lepiej związane ze sobą. Jest to obowiązkowy punkt do sprawdzenia w każdej konstrukcji murowanej.
- Jeśli Twój projekt jest wystarczająco szczegółowy i nie przewidujesz większych zmian to można w tym momencie pozostawić otwór w murze na przeprowadzenie przez niego rury kanalizacyjnej i ewentualnie przyłącza elektrycznego. Więcej o przejściu rury przez ścianę fundamentową pisałem w temacie [023] Hydroizolacja fundamentów.
Jak mogą być maksymalne odchyłki ścian murowanych?
Wielkość dopuszczalnych niedoskonałości robót murowych opisane są bardzo dokładnie w publikacji: Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, część A3: Konstrukcje murowe wydawnictwa Instytutu Techniki Budowanej. Znajduje się tam zestawienie wszelkich możliwych odchyłek, ale dla potrzeb sprawdzenia ściany fundamentowej wybrałem dla Ciebie najważniejsze z nich:
- Dopuszczalne odchyłki w wymiarach ogólnych budynku, w tym: odległości pomiędzy osiami konstrukcyjnymi, wymiary wewnętrzne pomiędzy ścianami, wysokość ściany itp. wahają się w granicach od ±20mm do ±50mm. W praktyce każda przyzwoita ekipa budowlana również powinna zmieścić się w ±20mm i uważam, że taki wymóg należy przyjąć jako standard i uzgodnić go z wykonawcą. Przy bardzo dużej staranności możliwe jest uzyskanie dokładności na poziomie nawet ±5mm.
Wszelkie sprawdzenia wymiarów najwygodniej wykonać dalmierzem laserowym, ale zwykła miara zwijana na stalowej taśmie i odrobina chęci też wystarczą. - Dopuszczalne odchylenie powierzchni ściany od linii prostej nie może wynosić więcej niż ±10mm na długości 2m Nie jest zbyt rygorystyczne wymaganie i przy odrobinie staranności da się osiągnąć dużo lepszą dokładność. Najlepiej sprawdzić je przykładając do ściany poziomicę o długości 2m sprawdzając jednocześnie czy dolega ona na całej długości. Sprawdzenie odchylenia na całej długości ściany można wykonać przykładając do krawędzi napięty sznurek murarski.
- Maksymalne odchylenie krawędzi poziomych ściany (np. górnej lub dolnej krawędzi ściany) według wytycznych ITB nie powinno być większe niż ±10mm na długości 1m i nie większe niż ±50mm na całej długości ściany. Tutaj jednak ponownie zalecam ustalenie z wykonawcą lepszej dokładności, np. ±5mm na długości 1m i nie więcej niż ±20mm na całej długości ściany.
- Dopuszczalne odchylenie od pionu zalecane przez ITB na całej powierzchni ściany nie może być większe niż ±20mm na wysokości kondygnacji. Tutaj ponownie warto umówić się z wykonawcą na większą dokładność, np. taką jak dla tynków, czyli 3mm (czyli 0,3%) na każdy metr i jednocześnie nie więcej niż 6mm na całej wysokości ściany. Sprawdzenia łatwo dokonasz przykładając poziomicę do powierzchni ściany. Jeżeli widzisz, ze jest ona odchylona to ustaw poziomicę do pionu i sprawdź jak duży jest prześwit pomiędzy poziomicą a murem.
Tak jak wspomniałem, nie są to wszystkie możliwe sposoby sprawdzenia robót murowych, ale w zupełności wystarczą, aby skontrolować jakość wykonania ściany fundamentowej. A co zrobić gdy wartości te są przekroczone? Wtedy najlepiej omówić problem z kierownikiem budowy. On zdecyduje czy mur należy postawić od nowa, czy może zostać tak jak jest.
Żelbetowe elementy w ścianach fundamentowych
Wymagania dotyczące jakości ścian żelbetowych lub żelbetowych elementów w ścianach murowanych są podobne do tych opisanych wyżej. Warto tutaj pamiętać jedynie o prawidłowym i dokładnym wykonaniu zbrojenia. Możesz do tego skorzystać z zasad opisanych w artykule [022] Ławy fundamentowe.
Hydroizolacja pionowa ścian fundamentowych
Pozioma hydroizolacja fundamentu została wykonana we wcześniejszych krokach pod ławą lub ścianą fundamentową. Po zakończeniu murowania i wyschnięciu ściany należy wykonać na niej hydroizolację pionową. Dużo więcej na ten temat znajdziesz w artykule [023] hydroizolacja fundamentów.
Lista potrzebnych materiałów
Na tym etapie budowy potrzebne będą:
- Bloczki betonowe o wytrzymałości i wymiarach zgodnych z projektem. Przykładowo: zużycie bloczków o wymiarach 38x24x12cm, przy budowie muru o grubości 25cm wynosi około 21szt/m2.
- Gotowa zaprawa murarska cementowa o wytrzymałości (marce) zgodnej z projektem. Szacunkowe zużycie przy murowaniu ściany z bloczków betonowych o grubości 25cm wynosi 60kg/m2. Tańszą alternatywą dla zaprawy murarskiej będzie samodzielne wykonanie jej na budowie.
- Zaprawa murarska cementowa wykonana na budowie – składa się z cementu, piasku, wody i plastyfikatorów. Zużycie suchej mieszanki na 1m2 muru będzie takie samo jak w przypadku zaprawy gotowej, czyli około 60kg/m2. W skład tego wchodzi (zależnie od marki zaprawy, tutaj przyjęto M12): 12kg cementu, 48kg piasku oraz dodatkowo około 7l wody.
Przykład:
W domu według projektu Tuluza VII długość wszystkich ścian fundamentowych (łącznie z tarasami) wynosi około 82,6m. Przyjmijmy, że ich wysokość będzie wynosiła 1,1m. Mamy zatem 82*1,1=83,7m2. Teraz już łatwo obliczyć ile materiałów będziesz musiał zamówić. Będzie to około: 1760 bloczków betonowych, 1000kg cementu oraz 4 tony piasku. W praktyce rzeczywiste zużycie materiałów pomoże Ci oszacować sprzedawca w sklepie budowlanym lub doświadczony wykonawca.
Buduj praktycznie
Najniższa cena
Zaprawa wykonana samodzielnie na budowie będzie zwykle tańsza niż gotowa. Wyjątkiem może być przypadek, kiedy odpowiedni piasek trzeba sprowadzać z daleka i jego koszt dostawy będzie wysoki. Dlatego porównaj ceny obydwu rozwiązań (zapytaj o ich wycenę w sklepie budowlanym) i wybierz tańsze.
Najwyższa jakość
Wybierz bloczki betonowe i gotową zaprawę od sprawdzonego producenta. Gotowa zaprawa z worków ma zawsze bardzo dobrą i kontrolowaną jakość. Nie ma też możliwości, że wykonawca na własną rękę będzie próbował zaoszczędzić na cemencie.
Najkrótszy czas
Aby przyspieszyć murowanie ściany warto wybrać zaprawę (gotową lub wykonać samodzielnie) o przyspieszonym czasie wiązania (na bazie cementu oznaczonego literą R). Umożliwi to nieco szybsze murowanie kolejnych warstw bez obaw o przekrzywienie się lub zawalenie bloczków na miękkiej zaprawie.
Wiem, jak miły widok dla każdego Inwestora stanowi ten pierwszy obraz wyrastających z wykopu ścian. To dopiero początek, ale widać już pierwsze efekty pracy. Życzę Ci aby budowa dalej szła szybko, tanio i bezproblemowo.
Powodzenia!
Krystian 🙂
Również dziękuję. Czytałem wielokrotnie dział o hydroizolacji i zdecydowałem się na masę KMB Sopro 651. Z początku zastanawiałem się nad siatką, ale już wiem, że po prostu musi być. Do zestawu Sopro KDA 662. Na razie użyłem KMB bez siatki tylko na stopę schodów.
Z aktualizacji, to pęknięcie, gdzie było przejście (pisałem w pkt 5) jest już na 12 warstwie (z 14). Ale chyba się zatrzymało.
Obecnie jestem na murowaniu kształtek (teriva) i tu kolejny błąd. Kształtki są gładkie, ale karbowane i uzyskanie gładkiej powierzchni pod izolację prawie niemożliwe (zaprawa wchodzi w rowki). A z racji tego, że piwnica w całości jest pod gruntem, to kształtki również będę musiał zaizolować. Zaprawa, która wyrównuje te rowki schnie momentalnie i polewanie wodą już nie pomaga. Robi się krucha i prawdopodobnie z czasem odklei się od kształtki. Dlatego, albo powinno być szalowanie tradycyjne, albo piwnica powinna wychodzić częściowo nad powierzchnie. Chyba, że są techniki o których nie wiem.
Witaj Fabian!
Nie wiem dokładnie jak wygląda u Ciebie sytuacja z kształtkami szalunkowymi, ale mam kilka porad, może któraś pomoże:
-przed szpachlowaniem trzeba zwilżyć kształtki wodą, dzięki temu nie odciągają one wody z zaprawy wyrównującej;
-jeżeli nierówności na kształtkach są płytsze niż 5mm to możesz je wyrównać masą KMB;
-strop piwnicy poniżej poziomu terenu to dość nietypowe rozwiązanie, ja bym jednak sugerował wynieść poziom parteru ponad poziom docelowego terenu.
Witam,
spróbuję z pamięci opisać jakie błędy popełniłem podczas murowania z bloczków oraz ewentualne problemy – pewnie komuś się przyda:
1. Fuga 1-1,5 cm. Szczerze mówiąc z początku w ogóle się w tym nie mieściłem, potem średnio tak wychodziło, ale zdarzały się miejsca, gdzie albo ciąłbym 2 bloczki, albo musiałbym dać fugę 2,5-4cm. Ogólnie uzyskać fugę 1 cm, wydaje mi się niemożliwe, zaprawa robi się twarda i praktycznie nie ma opcji na poprawne ustawienie bloczka.
2. Na pierwsze 4 warstwy dostałem bloczki z tolerancją +/- 0,5 cm, co odbijało się na kolejnych warstwach, a że to piwnica, równiejszą ścianę starałem się utrzymać na zewnątrz
3. Chociaż bardzo się starałem, nie udało mi się wszędzie uzyskać gładkiej i równej powierzchni w miejscach łączeń pod przyszłą izolację.
Używałem najpierw sznurka stalowego, ale masa spowodowała, że część warstw na środku była zapadnięta, zmieniłem na sznurek zwykły, ale ten z kolei posiadał włoski i ściany z każdym kolejnym odsuwały bloczek i znów przez kilka warstw miałem brzuch na ścianie na środkach. W końcu kupiłem sznurek budowlany i znacznie się to poprawiło, jednak mimo mocnego naciągu również na tych 9,5 m nieznacznie opadał, bo było widać na długiej łacie
4. Na dwóch ścianach mam odchyłki 2 cm, nawet nie wiem w którym momencie się to stało. Zamierzam poprawić to na parterze.
5. Zostawiłem sobie przejście na wys. 4 bloczków, niestety pękło od papy w górę, ponieważ boczne ściany były zbyt ciężkie i podejrzewam, że osiadły się na papie. Mimo, że następnego dnia od pęknięcie wymieniłem 1 bloczek i dostawiłem kilka warstw do wyrównania, to w kolejnych dniach pękły kolejne bloczki na jakieś 4 warstwy obecnie.
6. W jednym z narożników, ba ścianie bocznej mam pęknięcie i nie wiem skąd się wzięło. Murowane na bieżąco, papa była położona równo. W innych miejscach zdarzało mi się zostawić jakieś powietrze na papie i tam bardziej obawiałem się pęknięć.
7. Dodawałem plastyfikator w ilościach z instrukcji, średnio się murowało. Dałem więcej jak pisali, nie zauważyłem większej różnicy. Po kilka warstwach prawie go nie dawałem i w zasadzie ostatnie warstwy szły elegancko i znacznie szybciej niż pierwsze, mimo, że musiałem murować przestawiając palety i nosić bloczki na górę.
8. Zużycie zaprawy na 1 m2 wyszła mi znacznie większa niż powinno, mimo, że naprawdę z podłogi nie było zbyt wiele do zbierania – ok 96 kg/m2. Proporcje 25 kg cementu, 75 piasku, ok 10 kg wody w zależności od wilgoci piasku.
9. Wymurowanie 1615 bloczków + jakieś przepusty itp wyszło ok 200 godzin.
10. Betoniarka na 120 l roboczych pomieściła ok 110 kg zaprawy – czyli ok 50-60 litrów, żeby dobrze się mieszało. Na szczęście dla jednej osoby, która sama sobie urabia jest to w sam raz. Jednak raz było nas troje i wtedy betoniarka była znacznie za mała.
11. Sporo bloczków była popękana, ale wg dostawcy, nie ma się czym przejmować. Część z nich poszła na połówki, a cześć niestety wmurowałem. Mam nadzieję, że to nie będzie problem.
12. Zdarzyło się, że pasowało dołożyć bloczek w długości np 12 cm, co spowodowało, że nie było przewiązania odpowiedniego i kolejna warstwa również nachodziła na fugę.
To z grubsza tyle. Jednak jak porównywałem sobie prace murarzy z innych piwnic, to nie jest najgorzej, także mam nadzieję, że wszystkie błędy, uchybienia nie wpłyną później na izolację piwnicy czy same ściany.
Witaj Fabian!
Dziękuję, że podzieliłeś się swoimi błędami. Może dzięki temu innym budującym będzie łatwiej ich uniknąć.
Mam też dla Ciebie jedną radę dotyczącą hydroizolacji. Ze względu na spękania w ścianie fundamentowej zalecam użyć masy KMB w dwóch warstwach, ze zbrojeniem siatką. Dzięki temu hydroizolacja powinna zachować ciągłość mimo pęknięć muru.
3mm to nie 3% z metra. Metr ma 100cm a nie mm.
Dziękuję za zwrócenie uwagi. Powinno być 0,3%. Poprawiłem w tekście.